Του Γιώργου Κόλλια
http://gekollias.blogspot.com/
Είμαι κι εγώ από αυτούς τους "κομματικούς" που στα όχι και τόσο εύκολα χρόνια του χτες πάλεψα για μια ιδεολογία, την οποία έχω μέχρι και σήμερα, μέσα από τις τάξεις ενός κόμματος. Αλλά...
Αλλά σήμερα - τις περισσότερες φορές - η άλλη πλευρά των
"υπερκομματικών" είναι η πλευρά των "νεοκομματικών", οι οποίοι - προσέξτε- ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ των "υπεροκομματικών" (!).
Κι αυτοί οι "νεοκομματικοί" τις δύσκολες περιόδους ήσαν στα γυμναστήρια και τις καφετέριες κι αυτοί θεωρούσαν βαρετό να ασχολούνται με οργανώσεις και συνελεύσεις κι αυτοί αδιαφορούσαν για τα κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά δρώμενα της εποχής τους. Αυτοί, όμως, "μπήκαν" στα κόμματα, όταν αυτά έγιναν εξουσία, μέσω "γνωριμιών" έγιναν ακόμη και στελέχη, μπήκαν σε δουλειές, ή πήραν δουλειές και φυσικά ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΨΗ. Άποψή τους ήταν ΠΑΝΤΑ η κομματική "γραμμή".
Άλλωστε "δεν συνέφερε" η διαφωνία με τους "από πάνω". Ανθρωπάκια που η όποια προσωπικότητά τους στηρίζεται στην κομματική ένταξη.
Είναι κι αυτοί εξίσου επικίνδυνοι και ειδικά για τομείς, όπως η Αυτοδιοίκηση που απαιτεί ΙΣΧΥΡΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ κι όχι ενεργούμενα των κομμάτων. Είναι αυτοί που βοηθούν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, γιατί προκαλούν τον Λαό με την δράση τους, την συμπεριφορά τους, τον νεποτισμό τους.
Και είναι δυστύχημα για το πολιτικό σύστημα που δεν μπόρεσε να αποβάλλει αυτά τα παράσιτα, αλλά αντίθετα "αποβάλλει" τα υγιή στελέχη, τα οποία ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΨΗ, ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΦΕΡΟΥΝ. Αυτοί, όμως, "ενοχλούν" τους "βολεμένους" γιατί "χαλάνε την πιάτσα".
Η "χρυσή τομή" υπάρχει, άσχετα αν δεν προτιμάται από τα Κόμματα.
Είναι η στήριξη ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΙΔΕΟΛΟΓΩΝ και ΗΘΙΚΩΝ.
"Ιδου η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".
Τομλάει κανείς;
http://gekollias.blogspot.com/
Διάβασα ένα πολύ καλό άρθρο του Πέτρου Πέτρου στο press-gr στο οποίο περιγράφει τους υπερκομματικούς υποψήφιους που προωθούν - κυρίως - τα δύο μεγάλα κόμματα.
Υπάρχουν πράγματι οι "υπερκομματικοί" που παρουσιάζει ο συντάκτης του παραπάνω άρθρου. Και όσον αφορά αυτούς είμαι με την άποψη που εκφράζεται στο άρθρο.Είμαι κι εγώ από αυτούς τους "κομματικούς" που στα όχι και τόσο εύκολα χρόνια του χτες πάλεψα για μια ιδεολογία, την οποία έχω μέχρι και σήμερα, μέσα από τις τάξεις ενός κόμματος. Αλλά...
Αλλά σήμερα - τις περισσότερες φορές - η άλλη πλευρά των
"υπερκομματικών" είναι η πλευρά των "νεοκομματικών", οι οποίοι - προσέξτε- ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ των "υπεροκομματικών" (!).
Κι αυτοί οι "νεοκομματικοί" τις δύσκολες περιόδους ήσαν στα γυμναστήρια και τις καφετέριες κι αυτοί θεωρούσαν βαρετό να ασχολούνται με οργανώσεις και συνελεύσεις κι αυτοί αδιαφορούσαν για τα κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά δρώμενα της εποχής τους. Αυτοί, όμως, "μπήκαν" στα κόμματα, όταν αυτά έγιναν εξουσία, μέσω "γνωριμιών" έγιναν ακόμη και στελέχη, μπήκαν σε δουλειές, ή πήραν δουλειές και φυσικά ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΨΗ. Άποψή τους ήταν ΠΑΝΤΑ η κομματική "γραμμή".
Άλλωστε "δεν συνέφερε" η διαφωνία με τους "από πάνω". Ανθρωπάκια που η όποια προσωπικότητά τους στηρίζεται στην κομματική ένταξη.
Είναι κι αυτοί εξίσου επικίνδυνοι και ειδικά για τομείς, όπως η Αυτοδιοίκηση που απαιτεί ΙΣΧΥΡΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ κι όχι ενεργούμενα των κομμάτων. Είναι αυτοί που βοηθούν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, γιατί προκαλούν τον Λαό με την δράση τους, την συμπεριφορά τους, τον νεποτισμό τους.
Και είναι δυστύχημα για το πολιτικό σύστημα που δεν μπόρεσε να αποβάλλει αυτά τα παράσιτα, αλλά αντίθετα "αποβάλλει" τα υγιή στελέχη, τα οποία ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΨΗ, ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΦΕΡΟΥΝ. Αυτοί, όμως, "ενοχλούν" τους "βολεμένους" γιατί "χαλάνε την πιάτσα".
Η "χρυσή τομή" υπάρχει, άσχετα αν δεν προτιμάται από τα Κόμματα.
Είναι η στήριξη ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΙΔΕΟΛΟΓΩΝ και ΗΘΙΚΩΝ.
"Ιδου η Ρόδος, ιδού και το πήδημα".
Τομλάει κανείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου