του ΙΝΕ ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης, το κύριο βάρος της οικονομικής κρίσης και ύφεσης επωμίζεται η μισθωτή εργασία και η απασχόληση των συμβοηθούντων και μη αμειβόμενων μελών. Παράλληλα η Ελλάδα είναι ακριβή χώρα με χαμηλούς μισθούς σε σχέση με την παραγωγικότητα και τις τιμές, αλλά και πολύωρης και έντονης εργασίας.
Μάλιστα, από τα επίσημα στοιχεία αποδεικνύεται ότι υπερδιπλάσιο φόρο σε σχέση με τους εργοδότες πληρώνουν για το ίδιο εισόδημα οι μισθωτοί!! Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η εκτίμηση ότι ο αριθμός των ανέργων θα προσεγγίσει το ένα εκατομμύριο στο τέλος του 2011, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης σε συνδυασμό με τα μέτρα διευκόλυνσης των απολύσεων που έχει λάβει η κυβέρνηση.
Περιγράφοντας με μελανά χρώματα τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, οι συντάκτες της έκθεσης του ΙΝΕ αναφέρουν: «Η ύφεση που βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη στην Ελλάδα, θα μετατραπεί σε πολύπλευρη κρίση που θα βυθίσει τη χώρα σε παρατεταμένη περίοδο ύφεσης. Η ακολουθούμενη πολιτική, που πολλοί αποκαλούν “εσωτερική υποτίμηση” ή “ανταγωνιστικό αποπληθωρισμό”, είναι μια σωρευτική διαδικασία διαδοχικών κύκλων μείωσης των μισθών και των τιμών. Το επιστημονικό επιτελείο της ΓΣΕΕ εκτιμά επίσης ότι η αναλογία των μισθών μας έναντι των ευρωπαϊκών θα επανέλθει στα επίπεδα του 2004!
Τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης (2010) προβλέπουν ότι: Τo 50% των πλήρως απασχολούμενων μισθωτών στην Ελλάδα αμειβόταν το 2009 με ακαθάριστες μηνιαίες αποδοχές μικρότερες των 1.550 ευρώ. Οι μέσες πραγματικές αποδοχές ανά απασχολούμενο στην Ελλάδα αναμένεται να μειωθούν κατά 4,4% έπειτα από αύξηση 4,2% κατά το 2009 και 1,1% το 2008. Με το νέο Ασφαλιστικό (σ.σ.: εκτός από τα αυξημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης), ο συνδυασμός του χαμηλότερου συντάξιμου μισθού και του μειωμένου δείκτη αναπλήρωσης οδηγεί σε μειωμένες συντάξεις. Η μείωση μπορεί να φθάσει σταδιακά από 25% μέχρι και 50% για τους νέους που θα συνταξιοδοτηθούν μετά την 1.1.2015 με το καθεστώς του νέου συστήματος. Η αγοραστική δύναμη του μέσου ακαθάριστου μισθού στην Ελλάδα κατά το 2009 ανερχόταν στο 82,4% του μέσου όρου της Ε.Ε. των 15. Η αντίστοιχη αγοραστική δύναμη στην Πορτογαλία ήταν 65,7% της Ε.Ε. των 15, ενώ το επίπεδο της Ισπανίας ήταν 84,3% της Ε.Ε. των 15.
Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός σε ευρώ στην Ελλάδα συνεχίζει να υστερεί έναντι των κατώτατων μισθών των πλουσιότερων χωρών- μελών της Ε.Ε. (στις οποίες ισχύει ο κατώτατος μισθός σε εθνικό επίπεδο) και ανέρχεται περίπου στο 60% του αντίστοιχου κατώτατου μισθού της πρώτης κατηγορίας χωρών (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιρλανδία και Λουξεμβούργο), ενώ βρίσκεται σε ευνοϊκότερη θέση έναντι του αντίστοιχου κατώτατου μισθού των χωρών της δεύτερης κατηγορίας χωρών (Πορτογαλία, Σλοβενία, Μάλτα και Ισπανία). Η αγοραστική δύναμη των χαμηλόμισθων βρίσκεται στα επίπεδα του 1984 (σήμερα με τα χρήματα που παίρνουν όσοι αμείβονται με τον κατώτερο μισθό μπορούν να αγοράσουν 4% λιγότερα προϊόντα σε σχέση με τα μέσα της δεκαετίας του ΄80). Το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας θα υπερβεί το 20% (1 εκατ. άτομα) φθάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα της πεντηκονταετίας.
Η οπισθοδρόμηση όσον αφορά τα εργασιακά, εισοδηματικά και κοινωνικά δικαιώματα επιβεβαιώνεται από το επίπεδο σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις τιμές καταναλωτή που είναι 94% (δηλαδή είμαστε ακριβή χώρα), την παραγωγικότητα της εργασίας που είναι 92% (δηλαδή είμαστε χώρα πολύωρης και έντονης εργασίας), τους μισθούς που είναι 82% (δηλαδή χαμηλοί μισθοί σε σχέση με την παραγωγικότητα και τις τιμές), το επίπεδο των οποίων συμπαρασύρει αυτό των συντάξεων σε αντίστοιχα χαμηλά επίπεδα.
Ρεπορτάζ : Ηλίας Π. Γεωργάκης
(από ΤΑ ΝΕΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου